24 juni - 30 juni

Maandag 24 juni:
Om half 7 was ik klaar wakker. Ik besloot om maar uit bed te gaan. Eerst nam ik mijn medicijnen in. Daarna maakte ik een geroosterde boterham met pasta, waarna ik mijn nagels lakte. Met verbazing at ik het geroosterd brood op. Het was gevoelig aan mijn tand, maar niet meer pijnlijk. Als ik geroosterd brood kan eten, dan moet de rest ook lukken lijkt mij. Om half 8 ging ik weer terug naar bed. De rest van de meiden sliepen ook nog namelijk. Zij moeten vandaag om 10 uur op stage zijn voor een klinische les van John. Toen ik weer in bed was, besloot ik om zittend in bed mijn boek te luisteren. Het liggen was nog steeds niet prettig voor mijn kaak- en de hoofdpijn. Na een hoofdstuk geluisterd te hebben, vond ik het alweer mooi geweest. Ik ging maar eens douchen, dat had ik immers gister niet gedaan. Toen ik de douche uit kwam, zat iedereen aan tafel te ontbijten. Ik ging er gezellig bij zitten. Om half 10 vertrok de groep naar stage. Ik deed toen binnen de was en luisterde ondertussen muziek. Het was warm binnen, want de stroom deed het niet. Af en toe ging de ventilator even aan, maar nog geen minuut later was de stroom dan al weer uit. Om 11 uur ging ik verder in mijn boek. Ook keek ik af en toe tussendoor een serie op bed. Als lunch maakte ik 2 sneetjes brood met een eitje. Het alleen eten was niet zo gezellig, maar ik vond het wel lekker om een dagdeel even alleen te zijn. Nu kon ik doen waar ik zin in had haha. Om half 3 waren de meiden al weer terug van stage. Felicia en Marleen kwamen als eerste thuis. Zij vertelden dat de rest nog boodschappen in het dorp aan het doen waren. Toen ook de andere 3 meiden er waren, aten we met z'n 4e wat. Hierna sneden Sophie en ik de plantain alvast voor vanavond en haalde ik mijn was binnen. Vervolgens deed ik mijn middagdutje, totdat Sophie en ik verder gingen met koken. Ik deed het snijwerk en Sophie de rest. Om 6 uur konden we eten. We hadden dus plantain gemaakt met de groenten, die we nog in blik hadden (de blikken vanuit Accra). De stroom was weer uitgegaan, dus had ik kaarsjes aangedaan voor op tafel. Toen we net klaar waren met eten, ging de stroom weer aan. Dat was vooral fijn voor de afwassers. Na het eten ging ik weer terug naar bed en luisterde ik met Felicia en Sophie muziek, totdat ik ging slapen.

Dinsdag 25 juni:
Vandaag ben ik weer alleen, omdat de rest weer naar stage is. Ik werd wel al iets voor 6 wakker, net als de rest. Om 7 uur ging ik ontbijten. De meiden waren toen al onderweg. Na het ontbijt pakte ik mijn souverniers erbij en bekeek ik voor wie ik nog wat wilde halen. De rest van de ochtend lag ik in bed en luisterde ik muziek; een boek en keek ik af en toe op mijn telefoon. Ik belde ook nog met mijn beste vriendin. Ik had haar al lang niet gesproken, dus het was echt leuk om al haar verhalen te horen. Ook klopte de buren aan om de waterzakken af te leveren. Het waren in totaal 8 zakken vol met kleine waterzakjes om uit te drinken. We hadden nog 2 grote zakken liggen, dus meer dan genoeg drinkwater voor de komende tijd. Voor de lunch maakte ik een broodje ei😍.Nadat ik dat op had, kwamen Felcia en Marleen thuis. De andere 3 meiden waren nog bij een operatie kijken, dus zij bleven wat langer op stage. Toen ook zij weer thuis waren, zaten Sophie, Felicia en Marleen bij mij op de kamer. Felicia vlocht de haren van Marleen in en ik probeerde om de haren van Felicia in te vlechten. Het invlechten lukte niet zo heel goed, dus ik maakte er maar normale vlechten van haha. Toen ik uitgevlochten was, ging ik op bed liggen met het luisterboek op. Op een gegeven moment maakte Felicia mij wakker dat het eten klaar was. Ik was dus schijnbaar in slaap gevallen. Marleen en Felicia hadden boontjes met rijst gemaakt. Het smaakte goed, maar ik had niet echt zin in eten. Na het eten kletsten we nog wat. Inmiddels was het alweer kwart voor 8, dus de hoogste tijd om de afwas te doen. Toen we in de keuken waren, zagen we enorme beesten buiten vliegen. Ik had geen idee wat het kon zijn, maar ik wilde ze absoluut niet binnen hebben. We deden daarom de raampjes maar dicht. De afwas was niet extreem veel, maar het was niet prettig. Ik had een zonnebril op tegen het licht, maar daardoor kon ik eigenlijk ook niet echt goed afwassen. Toch hield ik de zonnebril maar op tegen de hoofdpijn. Na de afwas schreven Emma, Anouk en ik een brief om Marleen te machtigen om ons visum op te halen. Zij zou namelijk morgen samen met Felicia en Sophie onze visums (en paspoorten) op gaan halen. Emma en Anouk gaan morgen gewoon naar stage, dus zij moesten daarom ook die brief schrijven. Nadat ik die brief geschreven had, was ik dood op. Ik maakte mij snel klaar om te gaan slapen. Voordat ik sliep, keek ik nog even snel wat de uitslag van het Nederlandse vrouwen voetbalteam geworden was. Ze hadden nipt van Japan gewonnen met 2-1 (in de extra tijd met een penalty gescoord). 🎉

Woensdag 26 juni:
Vanochtend werd ik om 8 uur wakker. Anouk en Emma waren al op stage. De andere 3 meiden zaten aan tafel te ontbijten. Ik kwam erbij zitten. We hadden helaas geen brood meer, dus ik bakte maar een eitje. Om 9 uur vertrokken zij naar Hohoe om vanuit daar naar Ho te gaan voor het visum. Ik was dus vanaf 9 uur alleen. Eerst rustte ik wat uit, waarna ik een boek luisterde. Hierna keek ik een dvd op de laptop van Marleen. Inmiddels was het alweer 12 uur, dus ik maakte lunch. Net nadat ik mijn eten op had, kwamen Anouk en Emma thuis. Zij liepen vandaag weer mee op de OK, maar vanaf hun pauze was er niets meer gepland. Ze zijn daarom eerder terug naar huis gekomen. Ook hadden zij meteen boodschappen gedaan, wat super fijn was. Om 14.20 uur kwamen Felicia, Sophie en Marleen thuis. Iedereen ging toen naar zijn kamer. Terwijl ik het boek aan het luisteren was, viel ik in slaap. Toen ik wakker was, belde ik mijn broertje en mijn moeder tegelijk. (Dat kon namelijk via Whatsapp.) Ik stond op de berg voor ons huis, omdat daar het beste bereik was. Het was wel weer even leuk om bij te kletsen. Nadat ik opgehangen had, was Lidia met Anouk en Emma een Ghanees gerecht aan het maken (Jolof Rice). Om half 6 konden we gaan eten. Op een gegeven moment kwamen er 2 mannen ons huis in. Het bleken vrienden van Lidia te zijn en een van hen was de anesthesist van het ziekenhuis! Hij herkende ons dus. De andere jongen at met ons mee. We hadden aan tafel een gesprek met hem over Nederland. Hij was daar een aantal keer geweest, onder andere in Zaandam; Rotterdam; Utrecht en Amsterdam. Het mooiste was dat zijn lievelingseten een frikandel speciaal was!😂 5 augustus gaat hij weer terug naar Nederland en daar had hij erg veel zin in.
Lidia ging later op de avond met hem het dorp in om lampen te halen, omdat er 2 peren stuk waren gegaan in ons huis. In de tussentijd leerde 'de anesthesist' ons hoe je de Azonto (een Ghaneese dansstyle) moest dansen. Ik kon het met mijn hoofdpijn niet aan, dus ging naar binnen, naar bed.

Donderdag 27 juni:
Sophie, Marleen en ik hoeften vandaag niet naar de school om voorlichting te geven, want er was een excursie. De andere 3 meiden zouden eigenlijk s'ochtends wel voorlichting gaan geven, maar dat ging uiteindelijk toch ook niet door. Op hun school hadden ze vandaag namelijk geen les, vanwege een culturele dag. Anouk en Emma zijn uiteindelijk wel met de motor naar de school gegaan, om te zien wat er daar te doen was. Toen ik ging ontbijten, bleek de lamp in de eetkamer aan te zijn, wat we normaal altijd pas aan doen in de namiddag. De meiden vertelden dat de lamp te goed gemaakt was haha. Hij ging nu namelijk niet meer uit... Na het ontbijt douchte ik. Het drong tot mij door dat dit een van de laatste keren onder een koude douche was. Dat was wel weer een opluchting. Hierna kreeg ik te horen waar ik stage ga lopen volgend jaar. Mijn vader belde mij daarna op. Hij vroeg hoe het nu ging en we hadden het nog even over de stageplekken. Volgend jaar ga ik het hele jaar in een revalidatiecentrum stage lopen (van Waelwick) in Ewijk. Wel lekker dichtbij haha. Ondanks dat ik liever in het ziekenhuis had gezeten, was ik wel tevreden met mijn plek. Hierna was het al weer tijd om te lunchen. Anouk en Emma waren nog niet terug, dus Sophie en ik maakte brood en aten popcorn mee met Felicia. Vervolgens ging ik weer even kort een powernapje houden. Om 3 uur was ik weer wakker. Omdat ik mij wel redelijk fit voelde, ging ik met Marleen en Sophie naar het dorp voor boodschappen. Inmiddels waren Emma en Anouk weer terug gekomen. Ze waren erg enthousiast over wat ze gezien hadden. Ze vertelden dat het een soort competitie was tussen scholen en ze een soort toneelstukjes opvoerden over het leven in Ghana. Dat leek mij achteraf ook wel leuk om gezien te hebben. Nadat we terug kwamen van het boodschappen doen, maakte Sophie en ik eigenlijk meteen avondeten. We kookte weer plantain met salade, met de saus die we van gister nog over hadden. Aan tafel bespraken we wie we uit willen nodigen op onze afscheidsborrel en meteen na het eten regelde Felicia en ik samen de donatiespullen. We maakten 3 dozen voor morgen voor de clinic's, met in alle dozen evenveel (en dezelfde) spullen. Hierna lag ik eventjes op bed, totdat Felicia bij iedereen de haren ging invlechten op onze kamer. Vervolgens maakten we popcorn en keken we nog een lekker Nederlandse film (Spangas op survival). Ondertussen was het weer bloed heet geworden, want de stroom was weer uitgevallen... Toen we in bed lagen, ging de stroom gelukkig weer aan! In de tussentijd hebben Sophie en ik de peer in de eetkamer eruit gedraaid, aangezien nu de stroom uit was en de peer niet meer warm was. De lamp was daar namelijk nog steeds de hele dag aan. Om 23.30 uur was het echt tijd om te gaan slapen. Ik was echt kapot..

Vrijdag 28 juni:
Ik was gister vergeten om mijn wekker te zetten, maar gelukkig werd ik door Sophie op tijd wakker. We zouden vandaag naar de clinic's gaan om te doneren. Om half 10 zou Lidia hier met de trotro zijn. Uiteindelijk konden we pas om kwart voor 10 de spullen in de trotro laden en vertrekken. Ik had een pet en een zonnebril op gedaan tegen de hoofdpijn. De weg vanuit huis naar de eerste kliniek was verschrikkelijk. Het was helemaal onverhard met allemaal kuilen en gaten erin. De trotro ging te keer, wat niet echt fijn was voor mijn hoofdpijn. De wegen naar de 2e en 3e kliniek waren deels verhard, dus dat was wel fijn. Nadat we gedoneerd hadden, gingen we met de trotro terug naar Golokwati. Daar haalde we in het dorp nog wat kleine boodschappen. Vervolgens reed de trotro ons naar huis. Het doneren was eigenlijk niet zoals ik het voorgesteld had. Toen we daar aankwamen moesten we namelijk eerst even wachten, waarna we de spullen uit de trotro pakten en dat aan hen gaven. Vervolgens maakte we een groepsfoto en gingen we weer weg. Ik had verwacht dat er meer een ding van gemaakt werd enzo, maar hoe het nu ging, vond ik ook wel prima. De mensen waren dankbaar en blij met onze spullen, dus ons doel was bereikt. Om iets over 12 waren we weer thuis. Ik ging meteen naar bed, want ik had weer hoofdpijn... Nadat ik wakker geworden was, at ik wat. De andere meiden hadden namelijk al geluncht. Hierna luisterde ik muziek en luisterde ik mijn boek verder. Om 4 uur besloten Emma, Anouk, Sophie en ik om the Hunger Games deel 3 te gaan kijken. Nog 1 film te gaan hierna! Helaas liep de dvd af en toe vast, waarschijnlijk door de krassen. Tussendoor hebben we ook nog pasta pesto gegeten, die Marleen en Felicia hadden gemaakt en deden Sophie en ik de afwas. Marleen en Felicia hadden een speciale draai aan de pasta gegeven. Ze hadden namelijk een zakje kip tandori kruiden erin gedaan, waardoor het anders smaakte dan anders. Nadat Sophie en ik de vele afwas weggewerkt hadden, maakte Anouk en Emma popcorn voor bij het laatste deel van de film. Om kwart voor 10 was de film afgelopen en maakte we ons klaar om te gaan slapen.

Zaterdag 29 juni:
Om half 7 was ik al wakker. Helaas kon ik hierna niet meer slapen. Sophie werd om 7 uur wakker. We kletsten even, waarna we gingen ontbijten. Op een gegeven moment zagen wij de taxichauffeur met de taxi voor de deur staan. Het bleek dat hij er al vanaf 7 uur stond. Gister hadden we met Lidia afgesproken dat hij pas half 9 bij ons huis zou zijn om de meiden naar de berg te brengen, dus dit was een gevalletje miscommunicatie. Sophie maakte daarom Felicia wakker. (Anouk en Emma waren al op.) Met z'n 4e zouden zij naar de berg gaan, dus ze moesten nu vaart maken. Om kwart over 8 vertrokken ze uiteindelijk met de taxi richting de berg. Het was ongeveer een uur rijden en een uur de berg op lopen. Het was daarom verstandig dat ik niet mee zou gaan. Marleen bleef bij mij thuis, want zij voelde zich ook niet helemaal top. Na het ontbijt waste ik, voor het laatst waarschijnlijk, mijn spullen. Hierna luisterde ik muziek en het luisterboek. De andere meiden waren voor 12 uur weer terug. Toen lunchten we samen. Dat ging niet zoals gepland, want de gasfles was leeg. Nadat ik een eitje gebakken had, deed het fornuis het niet meer. We vroegen de buurvrouw om hulp, maar zij zei dat ze de gasfles niet kon verwisselen. Ze zou vanavond haar broer er na laten kijken. We bakten daarom maar brood af in de tosti ijzer. Na de lunch ging ik net als de anderen weer naar bed. Ik probeerde wat te slapen, maar dit lukte niet echt. Ik was namelijk benieuwd naar wat Nederland zou doen tegen Italië. De wedstrijd was namelijk net begonnen. Ik besloot daarom om muziek te luisteren; mijn boek uit te lezen/luisteren en af en toe mijn internet aan te zetten om te kijken naar de stand. Dit werkte goed, al vond ik het wel jammer dat ik de goals misste. Nederland won in de kwartfinale met 2-0 van Italië! Op naar de halve finale dus💪👌🎉. Omdat ik toch niet meer kon slapen, ging ik maar shoppen haha. Ik kocht weer wat kleding op Zalando 😍. Toen ik het besteld had, was het tijd om pannenkoeken te eten. Emma en Anouk hadden ze weer gemaakt, mmm! Na de pannenkoeken opgesmikkeld te hebben, maakte Sophie en ik het huis schoon. Hierna maakten we een bios in onze slaapkamer. Voor het 3e bed in onze slaapkamer hadden we een matras gelegd. Op de 2 matrassen lagen dekens en kussens. Voor het op de grond gelegen matras, stond een tafel waar we de laptop van Marleen op hadden gezet. Het plan was om met popcorn the hunger games deel 4 te gaan kijken, maar dit liep heel anders. Marleen voelde zich nog steeds niet goed, waardoor we Hans en Marcel een aantal keer moesten bellen. Samen is besloten dat Marleen eerder terug naar Nederland gaat. Echt sneu voor haar dat ze zoveel pijn heeft... Dit is daarom zeker de beste oplossing. Toen de beslissing genomen was, hielp iedereen mee om haar koffer in te pakken. Ik kon helaas niet meehelpen, want voor mijn hoofd was het beter als ik even ging liggen. Omdat de hoofdpijn hier niet mee weg trok, ben ik maar meteen gaan slapen.

Zondag 30 juni:
Vannacht sliep ik niet al te best. Naast de hoofdpijn was ik nu ook weer misselijk. Hierdoor werd ik s'nachts vaak wakker en kon ik om half 7 niet meer slapen. Na het ontbijt regelde we wat dingen voor de terugreis van Marleen. Lidia kwam ook nog even langs om onder andere het hotel te regelen voor de overnachting in Accra. Om kwart over 2 vertrokken Marleen, Felicia, Emma en Lidia met de trotro naar Accra. Sophie, Anouk en ik namen buiten afscheid van Marleen. Ik vond dit wel lastig, omdat je je dan realiseert dat ze ook niet meer terug komt... Anouk, Sophie en ik bleven met z'n 3e thuis. De anderen reden rechtstreeks met de trotro naar het vliegveld om Marleen daar af te zetten. Hierna zouden zij wat gaan eten en naar hun hotel gaan, wat goed te bereiken was met een uber. Zij zouden morgen na het ontbijt weer met de 'normale' trotro terug naar Kwati komen. 
Toen de trotro met de meiden vertrokken was, belde ik mijn ouders en mijn broertje om even in het kort te vertellen wat er gaande is. Hierna belde ik mijn voetbalteam nog op. Zij hadden vandaag namelijk een teambbq, waar ik dus helaas niet bij kon zijn. Door het videobellen was ik er toch nog een beetje bij. Echt bijzonder dat dat kan eigenlijk zo ver van huis en leuk om alle meiden ook nog even voor de zomerstop gezien te hebben. Na het bellen gingen we met z'n 3e naar het winkeltje naast de deur om onder andere wat (extra) spullen te halen voor de pannenkoeken. We zouden namelijk vanavond weer pannenkoeken gaan eten, omdat er nog bloem over was van gister. Meteen toen we thuis kwamen, at ik wat brood. 'S middags had ik alleen een eitje op, omdat het brood op was. Ik had dus wel nog trek. Na het eten maakte we de pannenkoeken. Anouk had daarbij ook nog een soort chocoladesaus gemaakt met de rum en een Millo zakje (zakje voor chocomelk), die we nog over hadden. Dit was echter geen succes, want door de ventilator werd de saus meteen hard. De eerste pannenkoek hadden we dus met de saus, wat eigenlijk al geen saus meer was. De rest aten we met suiker. Toen we het eten op hadden, deden we alle klusjes samen met z'n 3e. We waren op zich al wel snel klaar met alles, dus dat was fijn. Mijn vriendin belde mij na de klusjes even, vooral voor de gezelligheid. Toen ik opgehangen had, maakten we popcorn en keken we een romantische film (dear John). Rond 10 uur was de film afgelopen en maakten we ons klaar om te gaan slapen. Tussendoor hadden we contact met de andere groep. Schijnbaar had Marleen zelfs Wi-Fi in het vliegtuig, dus ook met haar hadden we nog even contact. Vervolgens appte Sophie KLM om zeker te weten dat alles goed was gegaan met de terugvlucht, omdat eerst alles op Marleen haar naam geboekt stond. Uiteindelijk bleek dat dit allemaal goed gegaan was en dat het nu op mijn naam gekomen is. Dat was wel weer een geruststelling. Nu konden we dus echt gaan slapen (met z'n 3e op 1 kamer🎉).