10 juni - 16 juni 2019

Maandag 10 juni:
Toen we vanochtend bij het ziekenhuis aankwamen, was er geen personeel aanwezig. Het regende namelijk en ons was verteld dat als het regent, het personeel een uur later zou komen. De morning devosion ging daarom vandaag ook niet door. Om kwart voor 8 gingen wij maar binnen bij de receptie zitten. Hier moesten we toevallig ook zijn, want we hadden een brief nodig van de baas van het ziekenhuis om ons visum te kunnen verlengen. Toen we hier klaar waren, bleven we bij de receptie zitten. We moesten nu namelijk wachten op John (onze stagebegeleider), want hij zou ons vertellen op welke afdeling we de komende week zouden gaan lopen. Op een gegeven moment hoorde we van de andere Nederlandse studenten dat John al op zijn afdeling was, dus we liepen naar de surgical ward. Daar bleek hij niet te zijn, maar we bleven wel wachten. Uiteindelijk vonden we hem en gaf hij ons door naar welke afdeling we zouden gaan. Sophie en ik gaan vandaag en morgen naar de NICU; Emma en Anouk gaan vandaag en morgen naar de OK en Felicia en Marleen lopen deze week en volgende week op de Maternity ward. Emma en Anouk en Sophie en ik wisselen volgende week van afdeling, dus dan lopen Sophie en ik op de OK stage. Nadat we John gesproken hadden, gingen Sophie en ik op zoek naar mijn patiëntenfolder. John vond het namelijk verstandig dat ik door een arts gezien werd (vanwege mijn buikklachten). Toen ik mijn dossier had, liepen we terug naar John. Hij stuurde ons op pad om een doktor te vinden. Uiteindelijk vonden we de goede op de surgical ward. Daar vertelde ik waar ik last van had en hij schreef dat in mijn dossier op. Ook schreef hij medicijnen voor, die ik hierna op ging halen bij de apotheek. Omdat ik een uniform aan had, kon ik overal tussengeschoven worden. Dat was wel idiaal. Na de pauze zijn Sophie en ik naar de NICU gegaan. Daar hebben we een hele tijd gezeten en hebben we naar de pasgeborenen/te vroeg geboren baby's gekeken. Het was echt schattig, maar ook wel zielig om te zien. De baby's hadden namelijk allemaal een infuus enzo. Na onze dienst liepen we naar de receptie om onze visumaanvraag op te halen. Nadat ze dit een aantal keer opnieuw hadden aangepast, omdat de gegevens niet klopte, gingen we naar het winkeltje tegenover het ziekenhuis om wat kleine boodschappen te halen. Hierna pakte we de taxi naar het centrum toe om te pinnen. Net op het moment dat we wilde pinnen, hield de automaat ermee op. We hebben echt bijna 2 uur gewacht, voordat er weer geld uit kwam. Na het pinnen regelde we een taxi, die ons naar huis bracht. Inmiddels was het alweer half 5. Sophie en ik hadden extreme trek, want we hadden sinds 11 uur niets meer gegeten. We maakten daarom een geroosterd broodje met de net gehaalde la vache qui rit. In Nederland eet ik dat eigenlijk nooit, maar ik vond het hiet echt lekker. Even iets anders dan pasta of jam op je boterham. Vervolgens keek ik mijn serie verder en werkte ik aan mijn blog. Felica en Marleen hadden wortels; doperwten; aardappelen en worstjes gekookt. De worstjes smaakte naar knakworsten. We hadden die namelijk in Accra nog gehaald, toen we daar in de grote (Westerse) supermarkt boodschappen aan het doen waren. Na het eten deden Sophie en ik de afwas en ging ik douchen. Hierna kletste Anouk, Emma, Sophie en ik nog wat af in de woonkamer. Vervolgens maakte ik mij klaar om naar bed te gaan. Het was een vermoeiende dag, dus op tijd naar bed was wel even fijn.

Dinsdag 11 juni:
Vandaag is de eerste en laatste volle dag op de NICU. Je hebt 2 ruimtes op de afdeling: in de eerste ruimte kom je binnen en kan je je omkleden en in de tweede ruimte liggen de baby's. Voordat je naar de baby's kan, moet je je eerst omkleden in OK-kleding en moet je Crocs aan met een haarnetje. Dit is allemaal om geen bacteriën over te brengen. Er lagen 5 baby's op de NICU, waarvan een baby in de couveuse lag. De rest van de baby's lagen in bakje. Een baby kreeg zuurstof via een zuurstofbril. De rest van de baby's lagen aan het infuus. Toen we om 8 uur op de afdeling aankwamen, werd er bij de couveuse baby een infuus verwisseld. Het infuus op de voet ging eruit en daarvoor in de plaats kwam een infuus in de hand. De wissel gebeurde niet in de couveuse, maar daarbuiten op een matje. De baby werd verwamd onder een lamp. Hierna zagen we dat alle baby's bij de moeders gingen liggen voor huid-op-huid contact. De verpleegkundige legde ons uit dat dit hier 'kangaroeën' heet (net zoals in Nederland dus). Ook werd de bloedsuiker (in de voet) van de baby's geprikt. Dit deden ze met een gewoon naaldje. (In Nederland wordt hiervoor een speciale prikpen gebruikt.) Inmiddels was het al 11 uur, dus tijd voor lunch! Na de lunch was er op de afdeling niet zo heel veel te doen. We hebben vooral met het personeel gepraat en op het eind maakte we nog een foto met z'n alle. Toen wij net omgekleed waren, kwamen Marleen en Felicia ons ophalen om naar huis te gaan. Ik ging weer met mijn taximaatjes (Felicia en Marleen😃) naar huis. De rest van de meiden deden eerst boodschappen in Golokwati. Omdat wij vergeten waren de reservesleutel mee te nemen, stonden we voor een dichte deur. Erg handig... Gelukkig waren Sophie, Emma en Anouk snel thuis en konden wij ook naar binnen. Toen we thuis waren, aten we nog even wat, want iedereen had nog trek. Hierna maakte we met z'n alle de 2 watertonnen schoon en vulde we deze weer. Vervolgens nam iedereen zijn rust op zijn kamer. Na een aflevering van mijn serie gekeken te hebben, ging ik slapen. Ik was zo moe dat ik pas net voor het avondeten (rond half 7) wakker werd. Ik heb echt dik anderhalf uur geslapen. Aan tafeI moest ik daarom nog even wakker worden. Anouk en Emma hadden pasta pesto gemaakt. De pesto hadden we ook nog vanuit Accra meegenomen. Echt lekker om weer iets Nederlands te eten. Mijn broertje maakt dat namelijk thuis echt super vaak. Na het eten deed iedereen zijn klusje weer. Dit keer waren Sophie en ik weer aan de beurt om het huis schoon te maken. Dit ging sneller dan ik dacht. Om half 8 waren we namelijk al klaar. (Normaal zijn we nooit voor 8 uur klaar haha.) Nadat het huis weer spik en span was, keek ik mijn serie verder en deed ik met Sophie een gezichtsmasker op. Heel fijn om je gezicht weer echt even goed te kunnen verzorgen. Mijn huid was namelijk echt vet geworden door alle zonnebrand, die ik op heb moeten smeren (vooral in de vakantie). Ook hierdoor zat mijn gezicht meer onder de pukkels dan normaal... Daar baalde ik wel van, maarja goed insmeren is ook echt een 'must' hier. Na het fijne maskertje belde ik mijn broertje nog even op en maakte ik mij klaar om te gaan slapen. 

Woensdag 12 juni:
Vandaag is er even geen stage voor ons. Wij gaan namelijk ons visum verlengen in Ho. Om 8.40 uur spraken we met Lidia bij de taxiplaats hier in ons dorp af. Met de taxi gingen we naar Hohoe. Daar pakte we 2 nieuwe taxi's en hiermee reden we naar Ho. In één taxi moesten 6 mensen zitten. Wij gingen dus met z'n 5e in een taxi en Anouk en Lidia gingen in een andere taxi, waar ook al mensen in zaten. Het zat verre van confortabel. Ik deelde de bijrijdersstoel met Sophie voor 2,5 uur. Ik zat half op Sophie en half tegen de deur aan geklemt. Sophie zat haast op de versnellingspook. Toen we bij de immigratieservice aangekomen waren, vulde we een formulier in en gaven we ons paspoort; ons vliegticket en een van de pasfoto's af. Hierna moesten we een tijd wachten, omdat het allemaal gecontroleerd moest worden. Om 2 uur kregen we een vervangend briefje voor ons paspoort, waarna we moesten wachten om te kunnen betalen. Uiteindelijk hebben we om half 3 alles betaald en konden we om 3 uur weer met de taxi's terug naar huis. Toen we rond half 5 thuis waren, pakte we onze rust. Om 5 uur gingen Sophie en ik aan de slag om avondeten te maken. We kookte aardappelpuree met witte bonen in tomatensaus. Hierbij hadden we nog worstjes en jus. Na het eten hebben we heel lang aan tafel gezeten en gekletst. Op een gegeven moment kwam Romy ook nog langs om afscheid van ons te nemen. Zij zou morgen namelijk heel vroeg weer vertrekken naar Accra. Om half 10 vonden Sophie en ik het een mooie tijd om te gaan slapen. We waren namelijk helemaal gesloopt (door het wachten en het reizen de hele dag).

Donderdag 13 juni:
Vandaag hebben we de theedoeken gewassen. Dit was hoog nodig, want ze stonken heel erg en ze waren extreem vies. Nadat Emma en ik ze met (ossengal)zeep gewassen hadden, waren ze nog steeds niet schoon. Daarom maakte Anouk een emmer vol met kokend water en chloor om ze daar voor een tijdje in te leggen. Ook kwam Lidia nog langs om het met ons over de clinic's te hebben. We gaan namelijk ons donatiegeld aan 3 clinic's geven (en nog een klein deel aan het ziekenhuis). 
'S avonds gingen we met z'n alle naar Carlito's. Op donderdag is het namelijk altijd 2e pizza gratis, dus dat was mooi meegenomen. Dan hadden we ook alvast eten voor vrijdag👌. Voordat we daar naar toe gingen, keken Anouk, Emma, Sophie en ik een dvd op de laptop van Marleen. Dit was eigenlijk de eerste keer dat we een dvd keken hier. Toen we bij Carlito's op ons eten moesten wachten, zijn we met z'n alle gaan poolen. Ik had dit nog nooit eerder gedaan, maar ik vond het wel leuk om een keer te proberen. Ik was er niet echt een ster in, maar het was wel gezellig met z'n alle. Rond 9 uur gingen we weer met 1 taxi terug naar huis. Vrijwel meteen toen we thuis kwamen, ben ik het bed in gedoken.

Vrijdag 14 juni:
Om half 10 stond Lidia voor de deur om ons op te halen om met de trotro naar de 3 clinic's te gaan. We gaan vandaag namelijk de clinic's bezoeken, waar we geld/spullen aan gaan doneren, om te zien wat er nog nodig is in de clinic's aan materialen. Bij de eerste clinic zijn we ongeveer driekwartier geweest. Het leek een beetje op een klein ziekenhuis. De mensen waren erg vriendelijk en gastvrij. Toen we daar aankwamen, moesten we eerst eventjes wachten op iemand die ons kon rondleiden. Tijdens de rondleiding maakte we foto's en stelde we vragen, zodat we een goede inschatting konden maken wat voor spullen er nodig zouden zijn in deze clinic. Het personeel in de clinic maakte zelf ook nog een lijstje voor ons, met de spullen die ze graag zouden willen hebben. Dit ging voornamelijk om kleine dingen, zoals een thermometer; een bloeddrukmeter, enz. Na afscheid genomen te hebben, gingen we om kwart voor 11 met de trotro weer door naar de andere clinic. Hier waren we om 11.15 uur weer klaar. Deze clinic was kleiner en minder luxe dan de andere. Wat ze hadden aan spullen was vaak niet in goede staat en er waren ook echt veel spullen die misten. Ook hier vroegen we aan het personeel waar wij hen mee zouden kunnen helpen. Er waren vooral grote dingen nodig, zoals sterilisatieapparatuur; bedden; matrassen, ect. Hierin kunnen wij helaas niets voor hen betekenen, want dat geld hebben we gewoon niet. Wel kunnen we ze kleine dingen geven, die het personeel ook op het lijstje had gezet (zoals bloeddrukmeters, dingen voor in het lab, thermometers, ect.). Op het eind van de rondleiding maakte we een groepsfoto voor de clinic en namen we afscheid. Rond half 12 kwamen we aan bij de laatste clinic, die in de buurt lag van de school waaraan Emma, Anouk en Felicia elke donderdag les geven. De clinic leek een beetje op het ziekenhuis, waar wij stage lopen. Het was vrij modern vond ik. Het was groot, maar daardoor was het in sommige ruimtes wel kaal. Hier kunnen we mogelijk iets mee. Omdat de hoofdzuster niet aanwezig was en zij in Kwati woont, komt zij nog een keer langs om samen met ons een lijstje op te stellen voor mogelijk te doneren spullen. Na de rondleiding hebben we ook hier weer een groepsfoto gemaakt, maar dit keer was het met bijna het hele team. Rond kwart over 12 gingen we weer met de trotro naar huis. Toen we thuis waren, deden Sophie en ik de afwas van gisteren. (Dat hadden we na Carlito's niet meer gedaan.) Hierna deden we boodschappen met Emma en Anouk in het drop. Vervolgens belde ik mijn moeder. Toen ik aan het bellen was viel de stroom uit... Ik pakte dus mijn hoofdlampje erbij en vervolgde het gesprek. Na bijgekletst te hebben, gingen we lunchen. Na de lunch keken Sophie en ik een film. De film konden we uiteindelijk niet afkijken, want het was alweer tijd om avond te gaan eten. We aten de pizza, die we gister gratis gekregen hadden bij Carlito's. Na het eten maakte Sophie en ik het huis schoon en belde ik mijn vader. Vervolgens keken we met z'n 6e Forrest Gump. Ik viel tijdens de film bijna in slaap, omdat ik zo moe was. In de (zelfingelaste) pauze besloot ik naar bed te gaan. De rest maakte nog popcorn en keek de film verder af, maar hier was ik echt te moe voor...

Zaterdag 15 juni:
Toen ik om 8 uur wakker werd, keek ik de volgende aflevering van mijn serie. Hierna maakte ik een nieuwe afspeellijst aan op Spotify om deze te kunnen luisteren in het vliegtuig. Vervolgens beluisterde ik een aantal van deze nummers. Inmiddels was het alweer 10 uur geweest en dus zeker tijd om te gaan ontbijten. Na met Sophie ontbeten te hebben, probeerde ik de douche aan te krijgen. We hadden namelijk al een aantal dagen geen water en hierdoor konden we dus ook niet douchen. Maar ..... dit keer had ik geluk en kwam er water uit! Na het douchen kwam ik aan tafel zitten bij de rest. Zij waren namelijk nog aan het eten. Iedereen deed hierna zelf iets. Sophie en ik keken samen films en deden boodschappen voor het eten. Emma liep met ons mee om de spullen mee te helpen dragen. Ook belde ik nog met mijn broertje om onder andere het WK vrouwenvoetbal te kunnen zien. Ik stond buiten op een berg, omdat daar het beste bereik was. Ik kon anders de bal door het blokkerige beeld niet zien. Na een spannende wedstrijd won Nederland uiteindelijk met 3-1 tegen Kameroen. Om 5 uur begonnen Sophie en ik met koken. We maakte plantain met salade. De plantain neemt altijd veel tijd in beslag. Je moet ze namelijk eerst een voor een pellen en daarna in langwerpige, gelijke stukken snijden. Vervolgens frituur je al deze kleine stukjes in porties in olie. Dit neemt het meeste tijd in beslag. Per portie duurt het ongeveer 20 minuten, voordat het gaar is. Aangezien we met 6 personen zijn, heb je veel poties nodig (,wat dus heel veel tijd kost). Maar het is zeker de moeite waar, want het smaakt altijd uitstekend👌. Na het eten maakte we het fornuis schoon en vulde we met z'n alle de waterton in de keuken. Nadat Sophie en ik onze film hadden afgekeken, maakte we ons klaar om te gaan slapen. 

Zondag 16 juni:
Vanochtend gingen Sophie, Emma en Anouk naar de kerk. Ik ontbeet met ze mee, want ik was toch al wakker. Hierna deed ik de was. Ik waste mijn beddengoed; alle handdoeken en alle vieze kleding. Dit was wel een hele klus. Na 1,5 uur zwoegen viel mijn onderlaken ook nog in de modder, dus kon ik weer opnieuw beginnen... Uiteindelijk begon het ook nog te regenen, dus kon ik alles weer naar binnen halen. Voor mijn onderlaken had ik geen plek binnen, dus ik maakte een hele stellage in de woonkamer met stoelen, waar ik dan het laken overheen hing. Aan tafel bespraken wij nog wat dingen voor de donatie. Hierna keken Sophie en ik nog een film, totdat we 'nasi' gingen eten. De nasi was natuurlijk niet zoals thuis met satésaus enzo, maar met kerrie smaakte het prima. Sophie en ik deden de afwas na het eten. Dit had wel wat voeten in de aarde, want de afwasborstels waren niet meer optimaal. Uiteindelijk lukte het met veel kokend water en sop om de aangekoekte pannen schoon te krijgen. Na de afwas keken Sophie en ik de film af en daarna was het alweer tijd om te gaan slapen. Morgen is het namelijk weer een stagedag, dus dat betekent 6.00 uur op...