12 t/m 19 mei

Zondag 12 mei:
Vanochtend deden we rustig aan. Iedereen pakten zijn koffer in en deed wat voor zichzelf. We belden ook nog met Hans om te vertellen hoe het was op stage enz. Om 11 uur liepen we naar het resaurant waar we de afgelopen dagen gegeten hadden. Hier aten we onze brunch. Hierna zijn we weer terug gegaan naar ons huisje om het huisje schoon te maken enz. Rond half 3 was de trotro gearriveerd en gingen we weer terug naar Golokwati. We kwamen rond half 6 weer aan in ons huisje. Vrijwel meteen viel de stroom uit. Dat was wat minder. Ik maakte mijn bed op en pakte mijn koffer verder uit. Hierna konden we eten. Ik at wat rijst met noedels. Dat was het enige wat we nog in huis hadden, maar het smaakte wel gewoon goed. Na het eten veegde ik het huis en deden Sophie en ik de wc's. De rest deed ook zijn 'taak'. Nadat dit gedaan was, deed iedereen wat voor zichzelf totdat we met een paar meiden gingen kaarten en zelfs nog gingen voetballen. Het was super gezellig en uiteindelijk lagen we daarom ook pas om kwart over 11 in bed.

Maandag 13 mei:
Nadat vannacht de stroom uitgevallen was en het mega hard regende, ging de wekker om kwart over 7. Het was de bedoeling dat we om kwart over 8 weg zouden gaan met de motor, maar dit werd uiteindelijk 9 uur. Onderweg begon het te regenen, waardoor de motorrijder nog harder ging rijden. Hierdoor sneed de wind en de regen in mijn gezicht. Dit was was minder prettig. Toen we op de school aankwamen, werden we hartelijk ontvangen door het schoolhoofd. Daarna gingen we met Lidia alle klassen langs. De kinderen begroetten ons vriendelijk en stonden elke keer op als wij binnen kwamen. Zo zijn wij het vanuit Nederland niet echt gewend, maar ik vond het wel wat moois hebben. Nadat we de klassen bezocht hadden, wachtten we totdat de kinderen klaar waren met hun lessen. Daarna gingen we de voetbalspullen doneren aan het voetbalteam van de school. De jongens kleedden zich om en in twee teams liepen ze met alle supporters naar het voetbalveld. Daar deden de spelers eerst een korte warming-up voordat ze aan de wedstrijd begonnen. 1 team was in het geel (de tenues van de school) en 1 team was in het blauw (ons gedoneerde WVW tenue). Er waren geen lijnen op het veld, wat betekende dat het veld extreem breed was voor Nederlandse begrippen. Verder hadden de jongens geen scheenbeschermers; hadden de keepers geen handschoenen en hadden sommige jongens niet eens voetbalschoenen. Zij speelden op blote voeten of op sokken. De grensrechters hadden een tak of een zakdoek in hun hand om het spel te leiden. Dit alles vond ik bijzonder om te zien. In Nederland is dit zo anders. Er werd niet gemiept op het veld. Na een overtreding stonden ze meteen op en wilden ze de bal weer veroveren. Dat is in Nederland wel anders, dan gaan ze om de haverklap liggen en wordt er gefloten. De kinderen waren echt heel goed. Ze waren vooral heel snel en technisch. Ik vond het heel leuk om te zien hoe ze hier voetballen en dat al die kinderen zoveel plezier beleven aan het voetballen. Uiteindelijk mochten Felicia en ik ook nog meespelen! Mijn team en ik (gele team) won met 3-0!! Na de wedstrijd mochten er ook nog penalty's genomen worden. Daar was ons team net wat minder in, maar het was super leuk om te doen. Bezweet en al gingen weer terug naar de school, waar we met de kinderen speelden. Hierna werden we met de motors weer terug naar huis gebracht. Toen we thuis aankwamen, aten en dronken we wat samen en daarna ging iedereen zijn eigen weg. De meesten gingen rusten op bed, maar ik moest echt de was nog doen. Ik ging daarom maar meteen aan de slag, dan had ik het gehad. Na de was opgehangen te hebben, ging ik douchen. Ik had namelijk allemaal zand opgevangen tijdens het voetballen, wat door de zonnenbrand bleef kleven. Hierna ging ik ook even in bed liggen om uit te rusten. Sophie en ik gingen vervolgens koken. We hadden niet zo veel in huis, dus we hebben een beetje alles bij elkaar gedaan. Ondanks dat smaakte het wel goed vond ik. Na het eten belde ik mijn vader nog en verder russte ik gewoon wat uit. Ook haalde ik de was nog binnen en daarna ging ik slapen.

Dinsdag 14 mei:
Vanochtend stonden we weer vroeg op om naar stage te gaan. Sophie en ik hadden vandaag weer stage op de 'maternity ward'. Vandaag liepen we ook weer met de artsen mee. Verder werkten we nog aan onze stageopdracht en vroegen we John (onze stagebegeleider) om hulp. Na deze stagedag gingen Sophie, Anouk en ik naar Kpando om geld te pinnen; wat boodschappen te doen en ik haalde nog wat MTN cedits. Dit zijn kaartjes, die je net als prepaid op je telefoon kan zetten voor in ons geval mb's (internet). Hierna pakte we de taxi weer naar huis. De anderen hadden in Golokwati al wat andere boodschappen gedaan. Toen wij thuis kwamen, maakte Sophie, Anouk, Emma en ik een gebakken ei op brood als lunch. Vervolgens viel de stroom uit, toen Sophie en ik een film aan het kijken waren. Het was gelukkig buiten nog licht, dus we hadden geen extra lampen nodig. Wel was het echt warm in huis, doordat de ventilator ermee ophield. Net voor het einde van de film ging de stroom weer aan! Toen starrte Marleen met koken en namen wij onze rust. Na het eten deden Sophie en ik de afwas. Gelukkig waren we hier om 8 uur al mee klaar, want we wilden nog met z'n alle een kaartspel gaan doen. Bijna met alle meiden gingen we Kingsen. Dit is eigenlijk een drankspel, maar dit keer deden we het zonder alcohol. Het was een super gezellige avond! Nadat het spel klaar was, zijn we naar bed gegaan. Het was namelijk best een vermoeiende dag...

Woensdag 15 mei:
Vandaag is Britt haar laatste dag in Ghana. Ze gaat vandaag met ons mee naar het ziekenhuis om onder andere spullen te doneren aan het ziekenhuis. Na de morning devosion maakten we een foto voor het ziekenhuis in ons uniform. Hierna liepen we op advies van John naar de receptie. Daar moesten we op hem en op het hoofd van het ziekenhuis wachten voor de donatie. Toen ze er beiden waren, gaf Britt wat kleine spullen weg. Dit waren onder andere knuffels voor op de kinderafdeling bijvoorbeeld; luiers voor de kinderen of voor de net bevallen vrouwen en condooms. We hebben zelf wel wat condooms nog bewaard, om te kunnen demonstereren tijdens onze voorlichtingen op de scholen. Na de donatie liepen we naar een gebouw bij het ziekenhuis, waar een workshop/cursus over hygiëne gegeven gaat worden. Dit zou beginnen om half 9 en eindigen om half 4, maar John had al tegen ons gezegd dat we eerder mochten gaan als we dat zouden willen. Wij zaten dus om half 9 in het lokaal, maar er was nog niemand. Rond kwart voor 9, kwamen er wat mensen binnen druppelen. We zetten toen onze naam; de afdeling waar we nu stage lopen en onze handtekening op een vel papier. Dit was de presentielijst. Toen de zaal enigzins vol zat, begon de cursus. Dit was zo rond kwart over 9 uur. Het cursuslokaal vond ik er porffesioneel uit zien. Er stonden allemaal stoelen in rijen door het lokaal. Verder was er een PowerPoint presentatie opgestart en stonden er allemaal spullen klaar (zoals wasbakken om je handen in te wassen; handschoenen, enz.). Ook hingen er allerlei medische posters in het lokaal, waar je ook nog wat van op kon steken. De presentatie was voornamelijk herhaling voor mij, maar het was wel interessant om te zien hoe ze hier in Ghana met hygiëne omgaan. Na 4 uur geluisterd te hebben, konden we op het eind nog onze handen wassen volgens de richtlijnen. Ook kregen we nog een lunch. Dit was een soort deegbroodje met vlees erin en een flesje appelsap. Nadat we het eten op hadden, gingen we met de taxi naar Golokwati. Daar haalden Felicia, Marleen en ik nog even MTN credits. Hierna liepen we terug naar ons huisje. Eenmaal thuis maakte ik nog een geroosterd broodje. Toen ik dat op had, ging ik in bed liggen om muziek te luisteren. Op dat moment dacht ik na over mijn leven in Nederland. Ik realiseerde mij ineens dat ik erg blij mag zijn dat ik daar opgegroeid ben en dat ik daar zo'n goed leven heb. Als je hier zit en bijvoorbeeld ziet dat kinderen niet eens geld hebben voor schoenen en dat jij in Nederland steeds maar het nieuwste van het nieuwste wilt hebben, is dat best erg eigenlijk. Al geef je ze hier sokken, ze zijn echt met alles super blij. Daar kunnen we in Nederland best nog wat van leren. In Nederland kan ik bijvoorbeeld best balen van dat mijn kleding verkleurd of gekropen is in de wasmachine, maar hier hebben ze niet eens een wasmachine! Gewoon die kleine dingetjes realiseer je je hier heel erg.
Op een gegeven moment kwamen Emma en Anouk ons roepen om te gaan eten. Ze hadden plantain met kippenworstjes en salade gemaakt. Echt lekker! Nadat Sophie en ik na het eten het huis schoongemaakt hadden, verschoven we de tafel en gingen we met z'n allen 'Kingsen' (kaartspel met drank). Het was super gezellig! Ook kregen we van Britt nog een armbamdje uit Ghana, die ze bij een winkeltje bij de watervallen had gekocht, omdat dit haar laatste avond met ons was. Echt super lief dat ze een afscheidscadeautje mee had gebracht voor ons. Nadat we klaar waren met het 'Kingsen', deden we nog een ander (drank)spel genaamd 'Ezelen'. Hier was ik wat beter in dan in het andere spel, dus dat scheelde weer haha. Tijdens het 'Ezelen' was iedereen zo moe dat we maar besloten om te gaan slapen. Het was inmiddels ook al half 11.

Donderdag 16 mei:
Dit is de ochtend dat we Britt voor het laatst zien... We gaan vandaag weer voorlichting geven in 2 groepen. De ene groep gaat op de motors naar de school en moet daar dan rond 9 uur zijn en de andere groep (Sophie, Marleen en ik) werden rond 10 uur op de school verwacht. Nadat we gegeten hadden, kwam Lidia nog langs om met ons te kletsen. De stroom deed het trouwens niet. Dat was al zo sinds vannacht. Dit was wel lastig met het ontbijt maken enz. Ons groepje ging uiteindelijk rond 10 uur de deur uit. Toen we op de school aankwamen, was er nog pauze. Na de pauze zijn we begonnen aan de 1e echte voorlichtingsles aan groep 5 en 6. Dit duurde ongeveer driekwartier. Ik vond het wel spannend om voor zoveel kinderen te staan, maar ik vond het wel leuk om te doen. De kinderen en de docent waren echt heel enthousiast. Ze deden goed mee en stelden veel vragen. Echt heel leuk om te zien. Na de voorlichting liepen we terug naar ons huisje. De rest van de groep was nog niet thuis. Nog steeds deed de stroom het nog niet... Toch gingen we maar wat eten toen de rest van de groep ook aangekomen was. Nadat we de tafel hadden afgeruimd, maakten we ons klaar om naar Hohoe te gaan. Daar hebben we stoffen gekocht om kleding van te laten maken. Hierna zijn we naar Carlito gegaan om daar weer te eten. Omdat het donderdag was, kregen we ook nog een pizza gratis mee naar huis, wat natuurlijk mooi meegenomen was. Na het eten moesten we een taxi zoeken, die ons terug naar huis wilde brengen. Dit was best een opgave, want als het donker is rijden er amper taxi's naar Golokwati terug vanuit Hohoe. Uiteindelijk vonden we 1 taxi, waar we weer met z'n 6e ingingen. Het was verre van confrotabel, omdat het een erg kleine taxi was en de weg van Hohoe naar Golokwati een en al hobbelig was. Onderweg hadden we ook nog pech. De motor was oververhit, dus we moesten even wachten voordat we verder konden rijden. Toen we thuis kwamen, was de stroom weer aan!! Hij heeft bijna 16 uur uit gestaan... Ook was de lamp op onze kamer alweer stuk, dus alsnog moesten Sophie en ik met zaklampen onze kamer op. Sophie en ik gingen bij thuiskomst aan onze stageopdracht werken. We worden namelijk morgen beoordeeld, dus we moesten nog even de puntjes op de i zetten. Nadat we hier mee klaar waren, gingen we slapen. 

Vrijdag 17 mei:
Vandaag hebben we weer de laatste stagedag van de week en dit keer ook de laatste dag op de Maternity ward voor Sophie en mij. Na de morning devosion liepen we weer naar de afdeling. Deze keer deed de morning devosion wat langer, omdat de priester aanwezig was. Hij komt standaard op dinsdag en op vrijdag, maar normaal gesproken zien wij hem niet op vrijdag, omdat we dan vrij zijn. Om half 9 hadden we een afspraak met John (onze stagebegeleider). Rond 9 uur kwam hij op de surgical ward aan, waar wij stonden te wachten. Daar spraken we samen over onze stageopdracht, die we gisteravond afgemaakt hadden. Hij stelde veel verpleegkundige vragen en hier leerden wij ook weer van. Hij keurde onze casus uiteindelijk goed en we gingen weer terug naar onze eigen afdeling, waar we met de artsen meeliepen. Op een gegeven moment kwamen Anouk en Emma langs. We gaven hun een rondleiding over onze afdeling, omdat zij net te horen gekregen hadden, dat zij hier de komende twee weken stage gaan lopen. Samen haalden we ook nog de OK-pakken op, die we ook mee naar NL mogen nemen! Hierna lieten Emma en Anouk hun afdeling aan ons zien, omdat wij daar de komende weken stage gaan lopen. Vervolgens besloten we om te gaan lunchen. We hadden de pizza meegenomen, die we gister gratis gekregen hadden bij Carlito. Koud was het ook erg lekker. Na de pauze werkten Sophie en ik nog aan de andere casussen en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Felicia, Marleen en ik haalden nog wat kleine boodschappen in Kpando, voordat we de taxi instapten. Na het middageten ging iedereen rusten. Op een gegeven moment was de stroom uitgevallen. Waarschijnlijk kwam dit door het onweer. Omdat het bloedheet werd in bed, ben ik maar gaan douchen. Hierna was de stroom weer aan 😍👌. Ik belde mijn broertje en mijn moeder op, om even te horen hoe het daar ging. Het was fijn om weer even iets vanuit Nederland te horen. Na het bellen was het alweer tijd om te eten. Marleen en Felicia hadden pasta gemaakt. Het was zo lekker dat ik eigenlijk teveel opgegeten had. Na het kletsen deden Sophie en ik de afwas, waarna we gingen slapen.

Zaterdag 18 mei:
Het is weekend! Dit betekent rust en uitslapen😍👌!! Vanochtend stond ik daarom om half 10 op om mijn was te doen. Hierna ging ik ontbijten en keek ik een film. Ook belde ik mijn vader nog om te vertellen hoe de afgelopen week gegaan was. Het was erg fijn om hem weer even gesproken te hebben. Vervolgens ruimden Sophie en ik onze kamer op. De kastruimte van Britt verdeelden we en op het 3e bed stalden we spullen uit. Ik ordende mijn kast en veegde de kamer. Daarna maakte ik mijn bed opnieuw op, met het beddengoed dat ik vanochtend gewassen had. Nadat ik de prullenbak op de kamer geleegd had en mijn nachtkastje ingericht had, was de kamer weer zo goed als nieuw. Echt heerlijk om weer een schone kamer en een schoon bed te hebben. Na de grote kamerschoonmaak, lunchen we. Sophie en ik bakten een eitje. Hierna deden we wat voor onszelf, totdat we gingen eten. Emma en Anouk hadden gebakken aardappels; wortels met ui en kippenworstjes gemaakt. Het smaakte een beetje naar hutspot, lekker vertrouwd Nederlands. Na het eten hadden we het nog met z'n alle over de vakantieweek. Omdat het al laat was, besloten we dat we er morgen verder op door zouden gaan. Nadat Sophie en ik het huis schoongemaakten, zijn we gaan slapen.

Zondag 19 mei:
Vanochtend werd ik om 10 uur wakker! Ik had blijkbaar mijn slaap hard nodig. Tijdens het ontbijt kwam Lidia nog even langs. Ze vertelde ons dat zij iemand kent, die van onze stoffen kleding kan maken. Ze gaat dit voor ons regelen, dus dat is fijn. De rest van de ochtend/middag deed iedereen zijn eigen ding. Ondertussen kwam de naaister langs. Zij haalde onze stoffen op; vroeg wat we er van wilde maken en schreef onze maten op. Hierna keken Sophie en ik een film en gingen we boodschappen doen voor het koken. Lidia bood aan om te koken, dus rond 8 uur konden we eten. Ze had iets typisch Ghanees gemaakt. Het was rijst met pasta door elkaar en tomatensaus. Na het eten keek ik een film af en ging ik slapen.